Kendimle Yüzleşiyorum,kendimi Buluyorum Ve Tüm Bataklıklardan Sıyrılıp üzerimde Kurup Kalmış

Can write my story..

Sen gece ben gündüz, sen Ay ben Güneş, sen yokken ben, ben yokken sen..

Kilometrelerce uzağımdaki birini seviyorum ben. Belki birçok farklı yanımız var fakat buna rağmen tamamlıyoruz birbirimizi, buna rağmen seviyoruz. Çünkü saygı duymayı biliyoruz, birbirimizi olduğumuz gibi sevmeyi biliyoruz. Kusurlarımız varsa bunu örtbas etmek yerine birlikte düzeltmeyi biliyoruz. En önemlisi birbirimizden bir şeyler öğrenebiliyoruz. Bunu yan yana olduğu halde başaramayan insanlar varken biz kilometrelerce uzaktayken yapabiliyoruz. En zor zamanlarımızda yakınımızdaki insanlardan daha çok destek veriyoruz birbirimize. Her gün gördüğümüz insanlarla paylaşamadıklarımızı paylaşıyoruz belki de.. Birbirimizle dalga geçiyoruz, gülüp eğleniyoruz ama bu yüzden küsmüyoruz. Çünkü ikimiz de biliyoruz aslında içimizden neler geçtiğini, ikimiz de biliyoruz diğerimizin kalbinde neler var olduğunu. 685 kilometre uzağız birbirimize. Kimine göre çok, kimine göre az. Ama biz biliyoruz neler hissettiğimizi ya da yaşadığımızı. En ihtiyacımız olduğu zaman sarılamıyoruz mesela. Fakat yine biz biliyoruz aslında bazı şeyleri ne kadar çok istediğimizi.. Belki hiçbir zaman yan yana gelemeyeceğiz, belki hiç sarılamayacağız ve birbirimizi sadece görüntülü aramalarda göreceğiz. Ama biz hep bileceğiz aslında neleri istediğimizi, birbirimizi nasıl sevdiğimizi.. Ve unutmadan Ay ve Güneş aynı gökyüzünde yer alıyor. Tıpkı bizim aynı gökyüzünün altında olmamız gibi..

20 Ağustos onun doğum günü. İyi ki doğmuş , iyi ki var.. İyi ki tanımışım onu ve onun güzel kalbini.

Ve alıp verdiğim soğuk bir nefes gibi, İçimde yer etti yalnızlık...

Kimi gerçekler kabullenildikten sonra ölüm gibidir; Hatırlamak ise mezardaki duygularına toprak atıp derinlere unutmamak üzere gömmektir.

Kalk haydi, ebediyen uyuyacağız zaten.

Ömer Hayyam

@furkanlarserefsizdir veeğ ve veğ veeğ

This is true

“ben yetiştirilmedim, büyüdüm sadece, yabani bir bitki gibi.”