Franz Kafka-Günceler

Space

kendini korumaya çalışmak

Peki ya anlatırken yaşadığın zamandan daha ağır gelmesi¿

anlatırken o kadar dramatize edemiyorsun ama yaşarken çok üzücüydü aslında.

“ortalık karardıktan sonra pencereden yıldızları izliyorum. umut etmiyorum, kızmıyorum, üzülmüyorum. sadece hatırlıyorum.”

dörtmartikibinyirmibir *

savurdum kendimi,yollarımı,içimi bir tebeşir parçası gibi yere düşüp parçalara ayrıldım toplanmak zaman aldı,keşke dedim keşke şu gökte rüzgarla dans edip yolunu bulmaya çalışan bir kuş olsaydım,keşke dedim keşke bir balık olsaydım,unutmak,en büyük aşkım olsaydı?vazgeçmek istemedeydim.normal bir günde bir kitap açsaydım okumaktan hiç sıkılmasaydım,gitmediğim görmediğim her bir yerde bir parçam olsaydı,kaybolan parçalarımı arayıp bulabilseydim keşke. Bir darağacına asılı ruhumu Tanrı’ya adadağım gün kaybettim kendimi bir daha kendimi bulmamak üzere.

Kafamdaki gürültüler, evcil sandığım yaban bir gülü özlüyor.

“Seni üzeni, şu an başka biri üzüyor. Bir yerlerde biri, bir diğerinin intikamını alıyor..”