Constantinlevine - Constantin Levine

"Bir insan bir insana elbette ki yeterdi.."

Oysa insan olmanın özü budur, dönmekte olan bu gezegenin üzerinde var olmakta olduğumuz şu kısa anda, zamanın ve ölümün sonunda hepimizden hakkını alacağı gerçeğine karşın bazı insanları ve şeyleri sevebiliriz..

A cage went in search of a bird.

Franz Kafka (via quotemadness)

You take my heart away...

Dün ben ağlarken söylediklerin derinden yüreğime dokundu. Evet, bu dünyadan ve bu senden asla vazgeçmiycem.*

Acır ama, geçmez Olric.

- Herkes geçer diyor. Geçer mi Efendim ?

- Herkes ne bilir acımı Olric? Her gün biraz daha acır sonra, biraz daha ve biraz daha. Ama en sonunda ne olur biliyor musun Olric? Geçmez evet geçmez. Geçti sanırsın ama, geçmez... Örneğin, alışverişe çıkarsın bir mağazaya girersin. Öyle bir şarkı çalmaya başlar ki hatırlatır, dağıtır. Geçmez...Geçer sanırsın ama geçmez. Daha az akla gelmeye başlar, alışıyorum galiba dersin. Arkadaşlardan biri görmüştür onu biriyle bir yerde bir şeyler içerken.. Boğazın kurur, yutkunamazsın ama geçmez... Geçer sanırsın ama geçmez. Telefonun ekranında duvar kağıdı değildir artık, kendinden bile sakladığın bir fotoğrafını görürsün aklındaki galeride. Gözüne çarpar, hatırlatır. Vurur, geçmez. Rehberden adını silmişsindir, numara aklından geçip gitmez. Oturduğu semtin otobüsü önünden geçer sen durakta gözlerin dolmuş beklerken. Defalarca doğru durakta inme telaşı yaşadığın o toplu taşıma faaliyeti gözden yaş taşırma hareketine döner. Binmezsin, ama geçmez. Yine Geçti sanırsın Olric, unuttum dersin.. ama geçmez Olric... Adına bir filmde rastlarsın, alelade bir radyo programının canlı bağlantı kısmında istek bir şarkı üzerine.. Sezen Aksu - Vazgeçtim talep olunmuştur. Çalınır, geçilmez. Acır, geçmez. Birilerini öpüşürken gördüğünde gözünüze çarpan ani bir düşünce ile sarsılır dudağın bir başka dudağa geçme eylemi ve ardından gelen o da birini öpüyor mudur acaba sorusu ve muhtemeldir öpmesi.. Canın acır için kanar, geçmez... Başka birini basmak istersin kanayan yarana. Saçı onun gibidir, gözleri onunkiler gibi kocaman. Sesi onunki gibi ince. Bakarsın, gördüğün o değildir.. Hayal kırılır, parçalar esner. Dağılır, ama geçmez. Acır ama, geçmez Olric.

I think I’m crossing over…

“If you want to overcome the whole world, overcome yourself.”

— Fyodor Dostoyevsky

I love you n every universe... I just wanted to find a universe where I was with you, where I was happy...

the avatar, and the last airbender :: an aang meta

I’ve been wanting to write this meta for about six years, and now seems like as good a time as any, so without further ado: Why Aang Sparing Ozai is the Most Important Scene in ATLA, from both a Character and a Thematic Standpoint.

And with that thesis out of the way, let’s go all the way back to the beginning.

Aang is the titular character of the series, two fold. He is both the Avatar, and the last airbender, and it’s these two facets of identity that inform his arc as much as the duality of Zuko’s scar informs his. So why then, is one arc written about and praised endlessly and the former is rather left in the dust, so to speak? 

There’s a few reasons for that, I think. The first is that Zuko is a more traditionally masculine and therefore Western protagonist. He has a more understandable loss, too. People can relate to losing a parent, or to an abusive household. These are traumas and ghosts, the brooding nature, that we are regularly shown in Western media, over and over again. The angry man who lost his wife/daughter/sister. Who does bad things like burning down villages and kidnapping people, but can’t you see that he’s just sad inside? And I’m not saying that’s all Zuko is. There are plenty of subversive things about him, his arc, and his poignant story of overcoming emotional and physical abuse. He is an incredibly important character and deserves all the praise he gets.

I just think Aang is just as noteworthy, and doesn’t get nearly the amount of credit he deserves. Aang is not a traditional Western protagonist at all. He makes jewelry, is vegetarian, loves animals, cries easily, tries to avoid violence, and has a fun loving nature. Many people deride Aang’s behaviour as childish - and sometimes it is - but the best parts of him, his forgiving nature, his fun loving nature and compassion, isn’t because he’s young. They come from him being an Air Nomad. And without those same traits being displayed towards him, Zuko never would have become the character we know and love (but more on that, later).

So yes, as above, Aang’s arc is about the reconciliation of him being the Avatar, and him being the last Airbender. Each part is equally as important as the other. If you can’t understand that, then you don’t understand the show, full stop. 

Okay? Okay.

Keep reading