Beni Bir Gün Unutacaksan, Bir Gün Bırakıp Gideceksen Boşuna Yorma , Boş Yere Mağaramdan çıkarma

Bu gün burada yapacağım konuşmada, sözün akıp gitmesini, kelimenin bir biri ardına gelip önündekini yok etmesini, ve sessizliği dilerdim. Yalnızlık ve kelimesizlik, ve ardında senin getirdiğin birliktelikle, bütün bu saçmalıklardan kaçmış olmayı dilerdim. Kelimelerin yokluğunda doymuştu yalnızlık, fakat kelimelerin yokluğuyla aynı zamanda ortadan kayboldu, sen benim yanımdayken. Çünki bazen sessizlik de her şeyi anlattı, sen ve ben için. Basitçe, basit yaşamayı öğrendi insan. Sevgiyi arkadaşlığı, birlikteliği ve fedakarlığı. Bunlar kelimesizlikten doğmadılar, fakat unutturdular yalnızlığı.... Evet, bunu dilerdim..

Oysa insan olmanın özü budur, dönmekte olan bu gezegenin üzerinde var olmakta olduğumuz şu kısa anda, zamanın ve ölümün sonunda hepimizden hakkını alacağı gerçeğine karşın bazı insanları ve şeyleri sevebiliriz..

I think a lot about how we as a culture have turned “forever” into the only acceptable definition of success.

Like… if you open a coffee shop and run it for a while and it makes you happy but then stuff gets too expensive and stressful and you want to do something else so you close it, it’s a “failed” business. If you write a book or two, then decide that you don’t actually want to keep doing that, you’re a “failed” writer. If you marry someone, and that marriage is good for a while, and then stops working and you get divorced, it’s a “failed” marriage.

The only acceptable “win condition” is “you keep doing that thing forever”. A friendship that lasts for a few years but then its time is done and you move on is considered less valuable or not a “real” friendship. A hobby that you do for a while and then are done with is a “phase” - or, alternatively, a “pity” that you don’t do that thing any more. A fandom is “dying” because people have had a lot of fun with it but are now moving on to other things.

I just think that something can be good, and also end, and that thing was still good. And it’s okay to be sad that it ended, too. But the idea that anything that ends is automatically less than this hypothetical eternal state of success… I don’t think that’s doing us any good at all.

"Kontrol edemediğin şeylerden endişelenmeyi bırak."⚡️

If I have learned anything in this long life of mine, it is this: in love we find out who we want to be; in war we find out who we are.

Kristin Hannah (via quotemadness)

Belki de dünyadaki en güzel sıfat, fazlasına hiç gereği yok: "kendisi çok iyi biri..."

Tatlı Rüyalarda buluşalım...

There is nothing for you, all that exists, in the back. Its whats forward...

Cennet muhallebiden duvarlar demek değildir, cennet insanların birbirlerini dinlemeleri demektir. Emre bey ne kadar mutlu olmuş herkes onu dinliyor onun şarkısını biliyor diye, onun için bu cennet işte. 

Ben de seni dinlemek, seni duymak istiyorum, bu benim için cennet işte.