Purplepalacecookiesalad - Karanlık Notalar

Her zaman özgür olmak istemiştim... Peki şuan neden kanatlarım yanıyor umutlarım ise bir tozlu rafa kaldırılıyor? Bu olanları izlerken ben ne yapıyorum? Ne hissediyorum? Neden bu olanlara sessiz kalıp oturup olanları izlemekle yetinirsin ki bunu dışardan gören biri bunu düşünürdü büyük ihtimal...

Yağan yağmur neden birinin gözyaşlarını anımsatır?

Sonbaharda dökülen yapraklar neden hep yenilenmeye devam eder ve ilkbaharda tekrar çiçek açar?

Kışın kar neden tertemiz bir şekilde her tarafı kaplar? ( Sanki... hiç kirlenmemiş gibi...)

Bu kadar güzel manzara varken neden insanlar hep güzel bir şeyi kirletme peşinde?

Neden her güzel olan kirlenmek zorunda ve karanlığa mahkum olmak zorunda?

Birine hakkettiği değeri vermek insanın neden bu kadar zoruna gider?

Ona son kez sanki bir daha hiç göremeyecekmiş gibi tutunmak ve ona sevdiğini göstermek varken...

Bu sorulara cevap vermek çok zor.

Herkes bir maske takınıyor ve dışarıya çıkıyor.

Kendi gibi olunca yargılanacağından korkuyorlar.

Küçümseneceğinden, dışlanacağından, kabullenilmeyeceğinden...

Sevilmeyeceğinden...

En kötüsü ise bunların hayatta olan bazı bencil insanlardan kaynaklı olması.

Hayata bir kere geliyoruz ve işte yaptığımız tek şey bu.

Çevreden kaynaklı olarak istediğimiz yaşamı yaşamaya vakit bulamıyoruz.

From Seori...

What should I do now why I hovered over, I don’t know how... 

Where’s my hope? Nobody calls me, loved me not.

I just needed someone else...

Please... don’t come to me, I’m afraid every time.

What should I do now why, the fireworks that hover over me are gradually spreading.

Would it be a little easier if you just let me go

When my eyes are closed, My feet are empty.

Busy...

Ahmet Cemil gökyüzünün maviliklerini, gökyüzünün karanlığında çıkan çoban yıldızının beyaz gülüşünü bile bir ümit olarak görmüştü...

                                                                                  Mai ve Siyah

Yerdeyken ayağa kalkmayı öğrendim...

Diz üstü yere düştükten sonra bir el uzatanı beklemeyi bırakamadım.

                                                                                       Bengeceninkaranlığı

“So often, a visit to a bookshop has cheered me, and reminded me that there are good things in the world.”

― Vincent van Gogh

“Education is power,”