Vahap

🇷🇺.

gökyüzünün güzelliğini kıskanan yıldızlar kadar ben de buradayım amına koyayım der gibi çıkışları kim boynundan öpecek bu gece yıldızların beyaz ve mavinin gökteki eserine sokayım bu şiir mi betimleyecek güzelliğini sahi gökyüzü mü güzel? yoksa şiir mi çok şaşaalı geldi bana.

yaşama kızmama ramak kaldı yaşamın içine sıçmama bir çizik kaldı içime sakladığım bu gökyüzü, gerçeğini dışa vuran hülyalar ben bu yaşımda kalemle savaş açmışken noktanın sevgisiyle koalisyonu bozamam yine bir yıldız kaydı ben de buradayım amına koyayım..

bugün çok yaşlı yazıldı bu şiir en genç yaşımın en yaşlı satırları gibi bilirsiniz, şair; sessizliğin hüsrana uğramış hali. gökyüzündeki hangi yıldız hüsran kaydı sahi?

nasılsınlar duymak istediğinden gelir duymak istediğim buysa iyiyim işte.

göz altlarım tenimden ayrı düşmüşse sabahları geceye çevirmemden

saçlarım omzumu kesip biçiyorsa mevsim değişikliğinden

dünüm bugünümü kanatıyorsa takvimlerin haylazlığıdır

yüreğime serpiştirdiğin o şarkıyı söylemem boşver, bilmediğim bir sebepten..

birazdan ölmezsem iyiyim ben biraz da çocuklar ölürken iyiyim ben.

tek derdim bu şehirde üşümem.

üstüme gelme, iyiyim ben.

beni kahretsin tanrı

yerimde olsaydın aynalardan kaçardın

bir yerlerde beni anlayan birileri var mutlaka, henüz karşılaşmadık. belki asla karşılaşmayacağız. bir yerlerde durup dururken gözleri dolan, kendi kendine gülen, çürümüş bir şey gibi hisseden, içi rutubetli duvarlara benzeyen, her günü sarhoş bitiren, gururu kırık, güveni yıkık birileri var. birileri var bana benzeyen.

o yaranın dikişleri hep aynı yerden patlıyor. o yara hep aynı yerden kanıyor.

arabadan indi çok mutluydu havaifişekleri insanı bu kadar mutlu edebilir miydi ben bir o kadar yorgunken