Postlarım - Blog Posts
uzun zamandır bazı hisleri o kadar derine saklamışım ki, kaybolmuşlar. ancak kayboldukları yerde öylece durmuyorlar. içimi kemiriyorlar gece yarıları, beni yokluyorlar. bulunmak istiyorlar, oysa artık kayıplar. bana yabancılar..
mental sağlığım, kafada kurmalarım ve uyku düzenim ders çalışmama izin vermiyor
her zaman, gözlerim yaşarırken bile iyi olduğumu söyleyeceğim ve kimsenin anlayışı için yalvarmayacağım.
çünkü ben ne zaman bi' şey istesem bana verilen koca bi saçmalık~
sabaha karşı seninle balkonda otururken kırılıp içime attığım her şeyi anlatmayı ve beni anlamanı isterdim.
zaman sadece birazcık zaman, geçici bu öfke, bu hırs, bu intikam~
aynı anda aynı sessiz geceye doğru içim sıkılıyor demişizdir~
kuantum sıçraması bize der ki, "yaşanması imkansız olan hiçbir şeyi dileyemezsiniz" isteklerimiz bize düşündüğümüzden daha yakındır.
Attığım mesajları ciddiye almadın di'mi?
Hayvan gibi içmişim yine tutamadım kendimi
Yoktu hiçbir beklentim, zaten olsaydı bile ne farkeder?
her gece yokluğunu unuttuktan sonra kafama birden dank edince onun artık olmadığını içimden defalarca kez kendime tekrarlıyorum