Geçmişimin kanlı ellerinin boğazıma yapışmasına izin vermiş, kendi gerçekliğimi kaybetmiştim ama bunu ben doğurmamıştım. Geçmişimde olan hiçbir şeyi kendim istememiş, üzerine kan kokusu sinmiş katil ellerle kendi benliğimi öldürmek istememiştim. Bu geri dönüşü olmayan bir yol muydu bilmiyorum. Hala eski benliğimi getirmem için bir şansım var mı bilmiyorum.
bir hissin dışına tamamen çıkınca, onu hiç yaşamamışsın gibi oluyor, sanki hiç içinde olmamışsın gibi. geçer dedikleri bu oluyor işte. öyle bir geçiyor ki, hiç gelmemiş gibi oluyor. yaşadığın her şeye yabancılaşıyorsun. o hislerin içindeki kendini geride bırakıp yürümeye devam ediyorsun, istesen bile geri dönemezsin. yaşamak garip bir şey, olan bitenin ellerindeyiz.
Sen bana güneş...
Kafamdaki gürültüler, evcil sandığım yaban bir gülü özlüyor.
Seviyorsan söyle, bugün duymaya ihtiyacım var.
Rüyalar, özlemden ateş alır.
Toby Harvard