Astroczad - Astro Wędrówka

As a joke you had always said "I dedicate this to Hades" as you threw away food scraps from your cooking and cleaning your plates. When you die you find yourself in front of Charon's boat with Hades sitting in it, seemingly very excited to see his most devoted follower in recent times.

Co oznacza kwinkunks w astrologii?

Kwinkunks w astrologii występuje, gdy dwie planety są oddalone od siebie o 150 stopni, co powoduje napięcie z powodu braku naturalnego zrozumienia lub relacji . Ten aspekt może prowadzić do wewnętrznego konfliktu i niezdecydowania, ale oferuje również potencjał do osobistego rozwoju poprzez adaptację i harmonizację sprzecznych energii.

By Dan Zollinger

" La visione di S.Giovanni infante "... il preludio all' Apocalisse

Untitled painting by ABeardedArtist

Wisielec z kart Tarota. Inne nazwy: Zdrajca, Złodziej, Judasz, Krzyż Tau, Duch Wszechmocnych Wód. Zauważyłeś, że twarz powieszonej postaci nie wyraża żadnego cierpienia. Romuald utożsamia Wisielca z bogiem Odynem wiszącym na kosmicznym Drzewie Życia chociaż częściej kojarzy się mu w głowie z człowiekiem, który rozmyśla nad własnymi problemami. To wynika z listu, który napisał do swojej siostry, a który udało się nam przechwycić, otworzyć i skopiować zawartość na poczcie w Sopocie. Źródła ich duchowego przebudzenia nie są jasno określone. Jakkolwiek on i jego żona Monika od zawsze parali się okultyzmem i ezoteryką. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że oboje żywo interesowali się od dawna starożytną sztuką egipską i mitologią egipską. W tym ich okultystycznym partnerstwie mąż Moniki był opisywany jako „wywoływacz duchów”, a Moina jako jasnowidząca „wieszczka”, która często ilustrowała, jako artystka, to, co jej mąż „wywoływał”. Czy Romuald wie o epizodzie swojej żony, w którym przez 8 miesięcy uprawiała w Hamburgu miłość za pieniądze? Nie, nie wynika to z żadnych ustaleń dokonanych przez naszych agentów. Nie była odnotowana jej działalność jako prostytutka bo zajmowała się przyjmowaniem i zadowoleniem tylko stałych ch klientów, którzy ignorowali innych.

Od końca kwietnia odprawiają obrzędy ku czci egipskiej bogini Izydy na scenie miejscowego teatru. Jaki jest tego odbiór? Nasi agenci przepytali wielu widzów i spisali ich wrażenia. Występy zostały bardzo dobrze przyjęte w kręgach okultystycznych kurortu nad morzem.

Czyli nie możemy stwierdzić ponad wszelką miarę, że przedstawienia, dekoracje, deklamowane teksty albo muzyka była rodzajem zaszyfrowanych komunikatów dla agentów obcych wywiadów, którzy operują na tym terenie?

Policja ustaliła ponad wszelką wątpliwość, co widać w tym oto raporcie. Sekretarz M. wyręcza w tym momencie ułożone w kopercie dokumenty. W tym okultystycznym partnerstwie Romuald stał się „budzącym duchy”, a Monika „ jasnowidzącą prorokinią”, bo jest artystką, która potrafiła „obudzić” swojego męża. Mówi się ponadto w kręgach zbliżonych do kawiarni Apis, że ich niezwykłe partnerstwo było wyłącznie duchowym i rytualnie czystym związkiem, ponieważ w ślubowaniu małżeńskim zobowiązali się do wyrzeczenia się wzajemnych stosunków seksualnych. W każdym razie małżeństwo nie dało potomstwa, co nasi agenci ustalili ponad wszelką wątpliwość.

Agent 342 prześwietlił jeśli można użyć tego słowa teraz aptekę oraz dwóch lekarzy, do których zwracał się Monika o pomoc. Co wynika z tych ustaleń naszego agenta? Chorowała na kiłę.

Czym zatem karmiła swoje męża? Tym, że ona wierzy głęboko w powinowactwo ich dusz, że brak pożycia seksualnego oddali ich duszę od zepsucia. Wierzyła, że ​​dzieli swoją duszę z mężem i dążyła do tego aż do poświęcenia: zrezygnowała z marzeń o karierze artystycznej i poświęciła swój talent wyłącznie „Boskiemu Światłu” na rzecz zakonu. Większość czasu spędzała na magicznych obrzędach, oddawaniu czci różnym bóstwom pogańskim i komunikacji metafizycznej . Społeczność religijna uważała ją za najwyższą kapłankę i uosobienie egipskiej bogini Izydy . Jednym z ich głównych zadań było projektowanie insygniów, insygniów i symboliki magicznejZakonu i zakładania jego świątyń w Berlinie i Poznaniu i Wrocławiu, do których niemal nieustannie podróżowała. Monika zaprojektowała wiele magicznych diagramów, pentagramów, elementów dekoracyjnych, symboli i kart tarota oraz wiele innych. Oto one!

Dokładne miejsce pobytu małżonków w tym obecnym teraz czasie pozostaje nieznane. Na przełomie ubiegłego miesiąca doszło do rozłamów w trupie teatralnej oraz wśród samych wyznawców, czego wyrazem był jeden pojedynek na pistolety, który miał miejsce na Łączce w lesie. Obyło się bez ofiar i skończyło się tylko małym draśnięciem w skroń kulą wystrzeloną z pistoletu. To był jeden z akordów spory, który miał miejsce spór między Romualdem i Andrzejem Wyskokoniem o zwierzchnictwo w zakonie, w którym rzekomo miały uczestniczyć również „magiczne ataki”.

To jest wszystko bardzo interesujące. Czy któryś z naszych agentów zbadał te wszystkie przypadki nieoczekiwanych fizycznych manifestacji tej samej osoby w dwóch różnych miejscach?

Nadal nie. Mamy ograniczenia w kadrach.

Rajmund wierzy, że wkrótce umrze jak tylko uda się do Paryża. Podał prawdopodobną przyczynę swojego niechybnego zgonu? Otóż w jego mniemaniu on prawdopodobnie umrze na skutek grypy hiszpanki. Zdaniem Moniki jest inaczej. Ona z kolei żywi przekonanie, że ​​jej mąż został poważnie osłabiony długotrwałym kontaktem z „Radą Tajnych Wodzów”. Kim oni są? Zdaniem wielu wiernych tego stowarzyszenia oni są kosmicznymi superistotami z planu astralnego. Ciało astralne to ezoteryczny termin oznaczający powłokę duszy, mający odpowiedniki w różnych religiach. Ciało astralne oznacza niewidzialną, chmuropodobną „skorupę”, która według niektórych nauk religijnych i okultystycznych otacza człowieka, a raczej jego duszę i wraz z wolną duszą przetrwa śmierć ciała materialnego. Istnienie ciała astralnego zakłada przede wszystkim współczesna teozofia, antropozofia i nowszy ezoteryzm. W niektórych koncepcjach doświadczeń poza ciałem i podróży duszy („podróży astralnej”, „projekcji astralnej”) ciało astralne pojawia się jako środek transportu.

Ozuma Kaname.

Zawsze wydawało mi się, że moje istnienie składa się wyłącznie i wyłącznie z niczego innego, jak tylko najbardziej oburzających bzdur. Odkąd pamiętam, każdy incydent i każdy impuls mojego istnienia służył jedynie do popełniania jednego epizodu po drugim jaskrawych bzdur, z których każdy był całkowicie oburzający w swojej bezsensowności. Rozpatrywana z dowolnego punktu widzenia — intymnie bliskiego, nieskończenie odległego lub jakiegokolwiek miejsca pomiędzy — cała ta sprawa zawsze wydawała się niczym więcej niż jakimś dziwacznym wypadkiem, który wydarzył się w boleśnie wolnym tempie. Czasami zapierał mi dech w piersiach nieskazitelny chaotyczność, absolutnie doskonały nonsens jakiegoś spektaklu rozgrywającego się poza mną lub, z drugiej strony, jakiś spektakl równie bezsensownej oburzalności rozgrywający się we mnie. W moim mózgu pojawiają się obrazy gęsto poskręcanych kształtów i linii. Bazgroły psychicznie chorego epileptyka, często mówiłem sobie.

It has always seemed to me that my existence consisted purely and exclusively of nothing but the most outrageous nonsense. As long as I can remember, every incident and every impulse of my existence has served only to perpetrate one episode after another of conspicuous nonsense, each completely outrageous in its nonsensicality. Considered from whatever point of view—intimately close, infinitely remote, or any position in between—the whole thing has always seemed to be nothing more than some freak accident occurring at a painfully slow rate of speed. At times I have been rendered breathless by the impeccable chaoticism, the absolutely perfect nonsense of some spectacle taking place outside myself, or, on the other hand, some spectacle of equally senseless outrageousness taking place within me. Images of densely twisted shapes and lines arise in my brain. Scribbles of a mentally deranged epileptic, I have often said to myself.

Thomas Ligotti, "The Clown Puppet", Teatro Grottesco