Bedbinn

Duyguların da mevsimi vardi fakat o hiçbir zaman baharı görmedi.

Derler ki; insan dünyaya gelmeden önce kaderini görür, yaşayacaklarını bilir ama unutmayı tercih edermiş. Acaba ne gördüm de bu hayatı yaşamaya değer buldum, bilmiyorum. Ama bildiğim bir şey varsa bu hayatı yaşamaya değer kılan şey her neyse ona ihtiyacım var.

Hayat bize istediğimizi yapma fırsatı vermiyor. Nehir başka yöne akıyor, sen kapılıp gidiyorsun. Akıntıya karşı yüzemezsin bu yüzden kendini aciz ve işe yaramaz hissedersin oysa kimse akıntıya karşı yüzemez ki tek yapabileceğin en az yarayla kurtulmaya çalışmak. Ben hep akıntıya karşı yüzdüm yaralarımın çokluğu bu yüzden gerginliğimde bu yüzden.

Zaman geçtikçe insanlar alışır bir şeylere bu yüzden hani derler ya "Zaman her yaranın ilacıdır." diye bu bende niye olmuyor? Sanki gün geçtikçe her şey daha bir kötü oluyor.

Kendi halimde diye bir yer var, çoğu zaman ordayım.