I Think...

From Seori...

What should I do now why I hovered over, I don’t know how... 

Where’s my hope? Nobody calls me, loved me not.

I just needed someone else...

Please... don’t come to me, I’m afraid every time.

What should I do now why, the fireworks that hover over me are gradually spreading.

Would it be a little easier if you just let me go

When my eyes are closed, My feet are empty.

Where is my hope?

Nobody calls me... loves me not.

I wanna cry

Başkaları için değil...

Kıydığın ve kendine ayıramadığın zamanlar için ağla..

 Arkana baktığında kimseyi yanında bulamayacaksın.

Çünkü hayatta kalan sadece sen olacaksın..

İceland

Yes, it is...

“studying doesn’t suck as much as failing,”

I read chemical secret story...

I hope... I will finish.

I want to start novels but Novels have a heavy language.

Her zaman özgür olmak istemiştim... Peki şuan neden kanatlarım yanıyor umutlarım ise bir tozlu rafa kaldırılıyor? Bu olanları izlerken ben ne yapıyorum? Ne hissediyorum? Neden bu olanlara sessiz kalıp oturup olanları izlemekle yetinirsin ki bunu dışardan gören biri bunu düşünürdü büyük ihtimal...

Yağan yağmur neden birinin gözyaşlarını anımsatır?

Sonbaharda dökülen yapraklar neden hep yenilenmeye devam eder ve ilkbaharda tekrar çiçek açar?

Kışın kar neden tertemiz bir şekilde her tarafı kaplar? ( Sanki... hiç kirlenmemiş gibi...)

Bu kadar güzel manzara varken neden insanlar hep güzel bir şeyi kirletme peşinde?

Neden her güzel olan kirlenmek zorunda ve karanlığa mahkum olmak zorunda?

Birine hakkettiği değeri vermek insanın neden bu kadar zoruna gider?

Ona son kez sanki bir daha hiç göremeyecekmiş gibi tutunmak ve ona sevdiğini göstermek varken...

Bu sorulara cevap vermek çok zor.

Herkes bir maske takınıyor ve dışarıya çıkıyor.

Kendi gibi olunca yargılanacağından korkuyorlar.

Küçümseneceğinden, dışlanacağından, kabullenilmeyeceğinden...

Sevilmeyeceğinden...

En kötüsü ise bunların hayatta olan bazı bencil insanlardan kaynaklı olması.

Hayata bir kere geliyoruz ve işte yaptığımız tek şey bu.

Çevreden kaynaklı olarak istediğimiz yaşamı yaşamaya vakit bulamıyoruz.

Merhaba... Herkese ayın ışığının sizi aydınlattığı, Yıldızların bu gece daha parlak olduğu bir gece dilerim. İyi geceler...

Sesimi duyabiliyor musun?

Müziklerdeki  isyanı...

Kabuslarımızdaki çığlığı...

İçimizdeki akan öfkeyi hissedebiliyor musun?

Dalga gibi kıyıya çarpıyor yavaşça...

Hepsi bir yandan sesleniyor.

Ve yavaşça silinip gidiyor..

Herkesin sesi kafamızda uğulduyor

Ama bunu sadece sen durdurabilirsin

Birlikte okyanusa yelkenle açılıp maceralara atılıyoruz

Ne kadar da güzel... Ne kadar da güzel...

Kimse yok.

Sadece ikimiz... 

                                                                    KARANLIK NOTALAR

Gecenin aydınlık olması ne kadar uzaksa...

Ayında gecenin içinde hep parlak olması o kadar azdı...

                                                                                              Bengeceninkaranlığı