Her kez insanı kendiden göre tanımlar ben ise insanı bir Çınar ağacın yapraklarına benzetirim neden derseniz yazları kopatması oldukca zor olan Çınar yaprağı kış geldiğin de kendini bırakır ve kendisi düşer İnsan da böyledir aslında ilk sağlıklı, mutlu , huzurlu biridir sonra yavaş yavaş bunlar kaybolur ve kendi kendine çınaracının yaprağı gibi toprak la buluşurlar