Sessiz köşelerde yumuşak ve derin,
Hikayelerin çiçek açtığı ve hayallerin uyuduğu yer
Bir lamba parlıyor, dışarıdaki dünya—
Çok uzaklarda, içinde huzur var.
Kovalanacak kalabalık yok, konuşmaya gerek yok,
Sadece kitaplar, çay ve gizlice gitme zamanı
Tamamen sana ait bir alana-
Kalplerin büyüdüğü sessiz bir dünya.
Tüm masalar mutlu bitmezmiş,
Her bahar çiçek açmaz mış,
Her köpek sadık kalmazmış,
Dün koştuğu yoları bugün yürümekte, zorlanamilirmiş insan,
Her merhem iyileştirmez,
Her yara kapanmazmış,
Her aşk bir gün bitmez,
Her insan değişmezmiş,
Farklı iklimin çiçekleriyiz biz,
Seni yaşatan yağmur,
Beni öldürebilirmiş,
Bilemezmişiz...
Korku zorluğu yaşayanadek hiss edilir, zorluğu yaşayınca seni terk eder....
Çok korkuyorum..
Bense bu yangının içinde küle döndüm...
Her gözyaşı bir yangın..
Kimisi yağmurda sadece ıslanır, Kimisi ise, yağmuru hiss eder...
Böyle havaları seviyorum
Gözler dilin diyemediyini söyler....
Alevler bazen yakmaz, senden öğrendim...
Yangına koşulurmuş, senden öğrendim…
Aşkda kaybolmuşuz, haberimiz bile yok...
Şehrin kaybolan insanlarıyız...
Yıldızların hırsızı var...
"Belkide en büyük çaresizlik buydu çağırışların duyulmaması..."
"Temkin - güzel kelime. Baştan sona yüreyen bir temkinin parçasıyım.."