Ο Καλός μου Φίλος Μιχάλης Πασιάκος (1959-2023), οι Αχανείς Αναζητήσεις του, και η πάντοτε Άφθαστη για μένα Σαγιάδα
Краткое содержание на русском языке в конце / Deutsche Zusammenfassung am Ende / Résumé en français à la fin / English Summary at the end
Η γνωριμία μου με τον Μιχάλη άρχισε με μία ολότελα απρόσμενη πρόσκληση! Αυτή προερχόταν από μία χώρα από την οποία δεν είχα περάσει ούτε καν για μία φορά τα προηγούμενα δεκα οκτώ (18) χρόνια: την Ελλάδα. Από τον Ιούλιο του 2001, οπότε είχα φύγει, ούτε είχα σκεφθεί να επισκεφθώ κάποια περιοχή της χώρας, ούτε είχα επικοινωνήσει με κανένα, ούτε και μου είχε κάποιος γράψει.
Περιεχόμενα
Ι. Ο Πεπερασμένος Κόσμος μου από το Μαρόκο μέχρι την Κίνα και ο Απέραντος Κόσμος του Μιχάλη στην Σαγιάδα
ΙΙ. Περιστατικά της εξ αποστάσεως γνωριμίας μας
ΙΙΙ. Όταν η ανταλλαγή μηνυμάτων μετατράπηκε σε επικοινωνία με emails
ΙV. Όταν ο Μιχάλης αυτο-προσδιορίστηκε: Άθεος, Αναρχικός κι Αγρότης!
V. Οι τελευταίες επικοινωνίες μας
VΙ. Una furtiva lagrima ή ξηροῖς ἀκλαύτοις ὄμμασιν;
Επίμετρο
Краткое содержание / Zusammenfassung / Résumé / Summary
Ήταν Νοέμβριος του 2019 και, ως συνήθως, βρισκόμουν σε πολλά ταξείδια. Όλα άρχισαν με ένα μήνυμα που δέχθηκα στον λογαριασμό μου στο μεγάλο πόρταλ academia dot edu. Είχε αποσταλεί από τον Μιχάλη και ήδη με την πρώτη ανταλλαγή μηνυμάτων με προσκαλούσε να δώσω μία διάλεξη στους Φιλιάτες, μία μικρή πόλη της ΒΔ Θεσπρωτίας την οποία είχα πολύ παλιά επισκεφθεί για μόνον μισή ώρα, ένα απόγευμα του 1964, όταν πήγαινα ταξείδι με τους γονείς μου και ένα ζευγάρι θείων μου στην Κέρκυρα.
Ποτέ δεν ξέχασα εκείνη την βανίλια-υποβρύχιο που είχα απολαύσει σε ένα καφενείο της πλατείας απέναντι στην εκκλησία της κωμόπολης. Όπως και ποτέ δεν ξέχασα την αποτυχία μου να πείσω τον θείο μου να μας οδηγήσει από την Ηγουμενίτσα, όπου εφθάσαμε αργότερα και εβγάλαμε αρκετά νωρίς τα εισιτήρια για το φέρρυ μπωτ, στην κοντινή Σαγιάδα, εφόσον η απόσταση ήταν κοντινή και ούτως ή άλλως, θα περιμέναμε ακόμη για 45 λεπτά μέχρι τον απόπλου για την Κέρκυρα.
Όλα αυτά είχαν για πολλές δεκαετίες παραμείνει βαθειά στις χαράδρες της μνήμης μου αλλά αυτόματα ανασύρθηκαν στην επιφάνεια χάρη στο μήνυμα-πρόσκληση του μακαρίτη πλέον σήμερα Μιχάλη. Ωστόσο, μου είχε φανεί παράξενο να προσκληθώ να μιλήσω σε μία πόλη, την οποία εγνώριζα τόσο λίγο, για θέματα της ειδίκευσής μου, τα οποία τόσο ελάχιστα θα ενδιέφεραν το εν Φιλιάταις φιλομαθές κοινό. Με άλλα λόγια, τα τόσο αντιφατικά στοιχεία μιας τέτοιας πρόσκλησης ντε φάκτο με έκαναν να ενδιαφερθώ για τον μυστηριώδη αποστολέα.
Ι. Ο Πεπερασμένος Κόσμος μου από το Μαρόκο μέχρι την Κίνα και ο Απέραντος Κόσμος του Μιχάλη στην Σαγιάδα
Έτσι και εγώ, πριν απαντήσω, ανακάλυψα .... the United States of Σαγιάδα, ή για να είμαι πιο ακριβής, τον Μιχάλη ... dans tous ses états! Δηλαδή μυήθηκα στα ατελείωτα μυστικά και στα άγνωστα σε μένα πιο πριν αλλά ιδιαίτερα σημαντικά τοπία και μνημεία, περιστατικά και γεγονότα της περί την Σαγιάδα Θεσπρωτίας που τόσο θαυμάσια και τόσο πλουσιοπάροχα εκείνος αναπαριστούσε στο μπλογκ του.
Και σ' αυτή την τόσο απίθανη και τόσο ξεχωριστή ικανότητα του Μιχάλη οφείλονται οι παραπάνω όροι τους οποίους εδημιούργησα κάθε τόσο επισκεπτόμενος το -εξαιρετικό και βαθύπλουτο σε γνώσεις, στοιχεία, αναλύσεις, περιγραφές, τεκμήρια και ιστορικές φωτογραφίες- μπλογκ του, La Bastia (https://labastia.blogspot.com/), όπου εκείνος, με αναφορά στην παλαιότερη, ιταλική ονομάσία της Σαγιάδας, με πρωτοφανή συνέπεια, με ανεξάντλητη επινοητικότητα, και με υπερβατική αγάπη επέμενε να παρουσιάζει ακόμη και την τελευταία πέτρα της Θεσπρωτίας σε όλες της τις διαστάσεις.
Συνεχίστε στο PDF
---------------------------
Download the obituary in PDF: