Nefret - Blog Posts
Buruk bir şey hayattt... Neden mutlu olamıyorum... Hep içimde bir boşluk var dolmayan. Ruhumdaki o boşluğu doldurmaya çalışıyorum ama denizde bocalayarak yüzmekten başka hiçbir işe yaramıyor. Boğulmak ve nefes almak arasındayım. Var olmak keşke ruhum için şu an gerçek olsa.
Hayat garip işte. Bir kaç yıl önceye kadar annemin kendini sevmemesini hiç anlamazdım. Hatta anneme de söylerdim. "Kendini sev, nasıl kendine nefret edebilir ki bir insan...?" derdim. Ve şimdi anlıyorum. Evet, bir insan kendine nefret edebilirmiş. Evet, kendime nefret ediyorum...
Mezem olsa dudakların, alkole düşman olurdu dudaklarım, Ben, her birinde bir gün otururum, senin uğradığın durakların, Sensizliği meze yaptım, özenle ayıkladım, Bir fırt çektim özleminden, sarhoşum ama yine ayaktayım...♠️♠️♠️
