Zaman - Blog Posts
Eksiklik hissi dünyadaki en zor şeylerden biri. İçimde bir boşluk var ve asla dolmuyor çünkü o boşluğu doldurabilecek kişi yanımdan ayrılalı çok oldu... Zaman akıyor ve gidiyor bir bir benden. Hayatta yapmak istediğim şeyler var ve bunların anlamsız olduğunu söyleyen bir ses. Bu isteklerimi gerçekleştirmek gerçekten o kadar önemli mi ? Hayat bir rüzgar olup onları bir bir yıkabilir ve her şey yine bir hayal kırıklığına dönüşebilir. Ama yinede bir hayale tutunup yaşamak daha iyi sanki. Yoksa hayatın bu amaçsızlık girdabı içinde yaşamak daha çekilmez olur...Yaşamak...
ZAMAN
Geri geri gidiyor zaman.
Neredeyim göremiyorum tam.
Bir bakmışım annem ile salıncakta,
Bir bakmışım babam ile ders başında,
Ancak bakmak ile kalıyorum.
Düşünüyorum sonra ,
Zaman ilerledi büyüdüm.
Mutlu muyum?
Ne kadar düşünsemde şimdiye kadar
Bu soru yanıtsız kaldı hep
Çok kayıplar yaşadım.
Hayatımdan, ruhumdan eksildi.
Düşündüm durdum hep.
Şu an yaptığım gibi,
Nerde yaşıyorum ben.
Geçmiş, gelecek, şimdi?
Bu mesele muğallak benim için.
Kalbim sıkışıyor bir anda .
Bende kendime geçmişten,
Bir pencere açıyorum.
Nefes aldığımı hissediyorum.
Geleceği düşünüyorum sonra tekrar,
Yine şimdiyi kaybediyorum.
Elimde yine bir şeyi tutamıyorum.
Zaman akıp geçiyor...
Dünya dönüyor ben hâla olduğum yerdeyim. Geçmişe dönüp baktığımda kurduğum hayalleri düşünüyorum. O mutlu olduğum anları... İçimden geçiriyorum nasıl bir şeydi mutlu olmak hatırlamıyorum. O hayelleri kurup mutlu olan kişi ile o hayellerin gerçekleşmeyeceğini bilen kişi birbirinden tamamen farklı...
Hayat garip işte. Bir kaç yıl önceye kadar annemin kendini sevmemesini hiç anlamazdım. Hatta anneme de söylerdim. "Kendini sev, nasıl kendine nefret edebilir ki bir insan...?" derdim. Ve şimdi anlıyorum. Evet, bir insan kendine nefret edebilirmiş. Evet, kendime nefret ediyorum...
🌜Herşey zamanla telafi edilirde,
Geçip giden zaman hiç bir şeyle telafi edilemez.....🌟 Goethe.✍️
Çünkü yaşam yaşanılan anın dokusundadır.
#Geceye notum...✍️
herkes benimle olan savaşını kazanmışta, bir ben kaybetmişim kendimle olan savaşımı...
uykusuz bir gece...
Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler! Yedi renk, yedi sesten sayısız belirişler… Eyüp öksüz, Kadıköy süslü, Moda kurumlu, Adada rüzgar, uçan eteklerden sorumlu...♠️♠️♠️
O yolun sonundayım, tüm öfkemi ben biledim, Kaç yıldır araftayım ben, birisi “dert” mi dedi? Acım çok önce dindi, acın dirildi demin, Gülüşlerine bakıyorum, asıl gözlerin nemli senin...♠️♠️♠️
Yaşamadıkça seni, yazamıyor şu elim, Yazamadıkça elim, yaşayamıyor seni, Mesele bizle alakalı, ben ve sen değil, Sayıyorum ölüme doğru senden geri...♠️♠️♠️
Ezanlar, gökleri saracak, Hesap yap, çarşıya uyacak, Kes at lan, yeri dolmuyor gidenin, Yasaklar, bizi sisteme sokacak...♠️♠️♠️
Ve artık mutlu ol sen tüm dertleri araladım, Ayrıca bi müjdem var baş harfini karaladım, İstediğin gibi her şey, sadece bi şey kaldı, Ölmedim, Fakat, bir ömrü yarıladım...♠️♠️♠️
Zaman, önünden hiç olmadık bir zamanda geçebilir, Göz çukurlarımın buğulu camlarından içeri gir, Kendi sıcaklığını getir bırak şu masaya git, Gözlerim 20 seni daha zorlanmadan içebilir...♠️♠️♠️
Sen gelince bahar geldi, Elbet düzeliriz sen önce zaman ver bi, Kendi başıma düşmanım ben, bu büyük harbi, Şikayetçi olmadığım o kahpe zaman verdi..♠️♠️♠️
Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler! Yedi renk, yedi sesten sayısız belirişler… Eyüp öksüz, Kadıköy süslü, Moda kurumlu, Adada rüzgar, uçan eteklerden sorumlu...♠️♠️♠️
Acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdi...♠️♠️♠️
Kalbindeki herkesi öldürür zaman,
Hayat sana gülmüyorsa...♠️♠️♠️
Acılar hep aynı ...♠️♠️♠️