Geri geri gidiyor zaman.
Neredeyim göremiyorum tam.
Bir bakmışım annem ile salıncakta,
Bir bakmışım babam ile ders başında,
Ancak bakmak ile kalıyorum.
Düşünüyorum sonra ,
Zaman ilerledi büyüdüm.
Mutlu muyum?
Ne kadar düşünsemde şimdiye kadar
Bu soru yanıtsız kaldı hep
Çok kayıplar yaşadım.
Hayatımdan, ruhumdan eksildi.
Düşündüm durdum hep.
Şu an yaptığım gibi,
Nerde yaşıyorum ben.
Geçmiş, gelecek, şimdi?
Bu mesele muğallak benim için.
Kalbim sıkışıyor bir anda .
Bende kendime geçmişten,
Bir pencere açıyorum.
Nefes aldığımı hissediyorum.
Geleceği düşünüyorum sonra tekrar,
Yine şimdiyi kaybediyorum.
Elimde yine bir şeyi tutamıyorum.
Zaman akıp geçiyor...
"Hayatta olmak istediğin kişi ve olduğun kişinin arasında uçurum olduğunu fark ettiğinde hayâl kurmak gerçekten zorlaşıyor sanki."
" Işık, sadece önünde yolu olanları aydınlatır. "
Yalnızlık denizinde kayboldum.
Her yer sessiz.
Bir gün bir ses geldi kulağıma.
İçimdeki umutları ne kadar yıksam da,
Engel olamadım duygularıma.
Yüzdüm, yüzdüm.
Gördüm bir kesik daha almışım.
Yıkıldım olduğum yerde.
Hapsoldum yalnızlık denizinde.
Günaydın efendim, zor bir gece geçirdik. Gölgeler ruhumuzu döverken sesimiz çıkmadı, duvarlara çarpan suskunluğumuz yankılandı. Ama bakın, güneş yeniden doğdu! Şimdi umutlarımız avuçlarımızda yeşerdi, hayallerimiz küçük bir çocuğun gülüşü gibi kaygısız.
Duvarlar sızdırırken derdimi,
Artık tanıyamıyorum haliyle kendimi.
Sustum, gözlerim anlatırken derdimi,
Geçmişe yolluyorum bu ıslak mendili...♠️♠️♠️
Ay yüzlüm bulutların arkasında,
Gönül bir güzellik beklemiyor KASIM dan ,
Güneş hapis yatar parkasında,
Ben doymuyorum sen harikasın da...♠️♠️♠️