Aşka Dair - Blog Posts
Önce Tanrı yeryüzünü kurdu; sessiz ve loş bir diyardı.
Sonra bir melek indi, adımları tüyden hafifti.
Gülümsedi o an, bir ışıltı yayıldı semaya,
Ve güneş doğdu altın bir taç gibi, aydınlattı her yanı.
Toprak sevindi o dokunuşla, canlandı derin uykudan,
Sapsarı buğdaylar fışkırdı, bereket saçtı her yandan.
Van Gogh o sarıya baktı, ilahi bir sırrı sezdi,
Fırçasıyla o rengi çaldı, meleğin gülüşünden hediye.
Bir melek dolaştı insanlar arasında, kalbi sevgi doluydu.
Bir ölümlüye gönlünü verdi, bu yasak bir duyguydu.
Tanrı gördü bu aşkı, kanatlarını aldı o melekten.
Ağladı melek uzun uzun, gözyaşları döküldü derinden.
O yaşlar birleşti, coşkun denizler oldu yeryüzünde.
Utancından saklandı melek, o engin suların dibinde.
Şimdi Ege'nin derinliklerinde bir deniz kızı o;
Sessiz çığlıkları yankılanır, her dalga bir fısıltı.
Beethoven duydu meleğin çığlıklarını, senfoniler yazdı.
Başkası duymadı.
Sen, ey Zümrüdü Anka, gizemli kuş,
Kaç kez gördüm küllerinden doğuşunu?
Her yanışın, yeni bir umut oluş,
Gözlerimle izledim o muhteşem dönüşünü.
Dağların ardında, sırlarla bezeli yollarda,
Gökkuşağı kanatlarında süzülüşünü hayal ettim.
Her rengi bir umut, her parıltısı bir sevda,
O ihtişamlı anı bekledim, sabırla seyrettim.
Şimdi de buradayım, aynı yerde, aynı düşle,
Tekrar kanatlarını açtığında göreceğim günü.
O görkemli yükselişinle, yeniden yeşerir içim,
Zümrüdü Anka, bekliyorum seni.
Sen benim kesilen bileklerimden akan kanım gibisin; benimsin ama bende değilsin.
Sayın Hakim, bu, kalbimin ve zihnimin derinliklerinden gelen bir feryat. Ben, hayata, insanlığa, geleceğe dair beslediğim inancı kaybettim. Artık hiçbir şeye eskisi gibi bakamıyorum. Umudum tükendi.
Her şey anlamsız geliyor. Motivasyonum kalmadı. İlişkilerimde zorlanıyorum. Geleceğe dair hiçbir beklentim yok. Eskiden beni heyecanlandıran şeyler artık hiçbir anlam ifade etmiyor. Sanki içimde bir boşluk var. Şikayetçiyim hakim bey umutlarımı yıkan çocukluğumu çalan herkesten şikayetçiyim
seni affetmek için kendime bütün gece yalanlar söyledim. Sen yine ben yokmuşum gibiydin
Bakışlarınla çarmıha germiştin bedenimi,
Sözlerinle avuçlarıma çaktığın çivi.
Oysa ben seni severken günahsızdım İsa gibi!
Ben şarabı senin dudaklarından içtim.
O günden sonra geçmedi sarhoşluğum.
Ben senin teninle zehirlendim.
Bir daha ne istediğimi bilemedim.
Öyle bir güldün ki yolumu kaybettim.
Bir daha kendime gelemedim.
Dolaşıyorum ne zamandır, kalbimde bir gül kesiği;
Islak bir tülbent koy göğsüme, emsin büyüyen o siyah lekeyi;
Çoktan döndüm gittiğim gurbetlerden,
Yine de içimde kanayan bir sılanın sesi..♠️♠️♠️
Kopya çektik aşkı başkasından, Ayrılık ölünce güzel, aşk Kasım'da. Hiç bilinmeyen bir ömrün bilindik hikayesi, Yaşayacak bir günümüz kalmaz yürek taşlaşınca...♠️♠️♠️
Sev dedi şair kimi seveyim gör dedi şair kimi göreyim aşk kından kor a düşeyim yine bir tek seni göreyim sen görül ki ey aşk sevecek bir yüreğim görecek bir gözüm Kalbin de bir sözüm olsun.
ve söyle açıklar şair bazen bir çift gözdür bu kalp yolunu açan bazende bir gülüş tür sevgi denlilen o sözü oluşturan ve bana gelirsek bir gülüşün masum luğu nu gözlerin zarafetini bir sende bulmuş bir adam
Orkide ve dünya
Orkide ve dünya aslında ilk okunduğunda anlamsız gele bilir insana şöyle açıklayalım sizlere herkesin ayrı bir dünyası vardır işte çoğu kişinin sadece çiçek olarak bildiği orkide nin anlamı da dünyada açan ilk çiçek demek tir o orkidenin tohumunu kim koyuyor derseniz Dünyadanız daki en değer verdiğiniz kişi koyuyor ve değer verdiğiniz kişide size karşılık veriyorsa yeşermeye başlıyor dünyanız güzelleşiyor o değer sevgiye dönüşürse Orkideniz büyümeye başılıyor karşılıklı sevgi ile de Orkideniz çiçek açıyor ama birisinin sevmeyi ve değer vermeyi bırakırsa dünyanızdaki Orkide yavaş yavaş yapraklarını dökmeye başlıyor bizler onu geri eski haline getirmek için göz yaşlarınız ile sula maya çalışsakta fayda etmiyor ve o Dünyanızı gülleştiren Orkide sadece iki şeye tutunarak hayatta kalmaya çalışıyor onlarda umudunuz ve o Orkide büyüttüğünüz kişile güzel anlıarız oluyor
